Natuurwerkdag verhalen

'Er groeien nu planten die er anders niet zouden zijn.'

Annemiek Slootweg
Klusleider Natuurwerkdag
Interview uit Garderners' World oktobereditie 2022

“Het doel van de Natuurwerkdag is dat mensen zich verbinden met hun omgeving”, vertelt Annemiek Slootweg, klusleider van de Natuurwerkdag in het Muijebos (Zeeland). “Maar het maakt niet uit wáár die omgeving dan is.”

Grotere diversiteit

Zo’n tien jaar geleden zag Annemiek iemand met papieren in het bos bij haar huis lopen. Het bleek Pieter Voets van Stichting Landschapsbeheer Zeeland. (SLZ). “Ik dacht dat hij een speurtocht aan het uitzetten was, maar het bleek een inventarisatie van werk dat gedaan zou moeten worden.” Toen ze later meedeed aan een Natuurwerkdag, ontstond haar idee om op deze dag ook te werken in het desbetreffende bos. “Het bos was twintig jaar geleden nog een akkerland. Daarna is het bos aangelegd in nette rijtjes bomen. Maar als je dat simpelweg laat groeien, groeit er weinig verschillends. Als je ruimte maakt, het bos luchtig maakt, komt er een grotere diversiteit.”

Door de jaren heen is ze – mede dankzij de Natuurwerkdag – anders naar het bos gaan kijken. “Eerst dacht ik vooral na over de recreatieve kant: hoe kunnen wij als mensen het bos gebruiken? Ik dacht nog niet na over een ecologische strategie of biodiversiteit. Allemaal dezelfde planten in het bos maakte mij niet uit. Maar nu realiseer ik me: diversiteit ondersteunt recreatie. Want wandelen is veel leuker als je op je route telkens wat anders ziet, en het elk seizoen anders is.”

Schuilplekken voor insecten en zoogdieren

De Natuurwerkdag draagt flink bij aan de biodiversiteit in het gebied. In het eerste jaar werden bijvoorbeeld bomen weggehaald, en op rillen gelegd. Deze rillen leveren schuilplekken op voor insecten en kleine zoogdieren. Ook maken de vrijwilligers luwe ‘inkepingen’ in het bos. In die luwtes ontstaan warmere plekken, wat behalve insecten ook andere plantensoorten en paddenstoelen aantrekt. “Er groeien nu planten die er anders niet zouden zijn.”

Dit jaar, op 5 november, gaat Annemiek samen met de vrijwilligers delen van sleedoorns weghalen. “Dat is een flinke klus, want die sleedoorns zijn behoorlijk ontwikkeld. Na drie kwartier gaan de meeste jassen wel uit. Het is toch een inspanning die je levert.” Maar, benadrukt Annemiek: “Het moet wel leuk blijven voor iedereen. Dus als je even niets wil doen, is dat ook helemaal prima.”

Wil je dit jaar meedoen? Behalve oude kleren en stevige schoenen hoef je niets mee te nemen. “In de gereedschapskist zitten beschermingsbrillen en lange handschoenen, om onszelf bijvoorbeeld te beschermen tegen de doornen van de sleedoorn.” “Ook kinderen zijn onder begeleiding welkom”, vervolgt Annemiek. “Met hen maken we vaak een klein hoekje mooi. Want voor iedereen geldt: we laten iets achter waar we trots op zijn.”