Samen werken in de natuur is niet alleen goed voor de natuur, er zit ook een fijn sociaal aspect aan. In het Drentse Geesbrug, een dorp vlak bij Hoogeveen, plantten basisschoolkinderen samen met cliënten van een zorginstelling bloembollen in het dorp. Romilda Oelen, eigenaar Rozorg, en Mark Mulder, leerkracht groep 7/8 van OBS de Zwarm, blikken terug op een geslaagde Natuurwerkdag.
Tekst: Anoek van der Leest Foto's: Joris Telders
Hoe ontstond het idee om samen iets te doen op de Natuurwerkdag?
Romilda: ‘Het idee kwam van Mart Siebering van Landschapsbeheer Drenthe. Die organiseert vaker iets in het dorp waarbij hij onze instelling betrekt. Mart is heel fanatiek hierin. In de zorg en in het onderwijs is er vaak weinig tijd om iets extra’s te organiseren, dus het is fijn dat hij hierin het voortouw neemt. Deze keer hadden we een activiteit met de openbare basisschool. Een andere keer hebben we samengewerkt met de christelijke basisschool. Toen hebben we samen vogelhuisjes gemaakt.’
Voor jullie school was het de eerste keer dat jullie meededen aan een natuuractiviteit van Landschapsbeheer Drenthe. Was je meteen enthousiast, Mark?
Mark: ‘Absoluut! Ik hoefde er niet over na te denken. Ik vind de maatschappelijke kant van zo’n activiteit heel belangrijk. Dat je samen iets voor het dorp doet. De maatschappij verhardt, en daarom vind ik het des te belangrijker om kinderen wat gemeenschapszin bij te brengen. Dat het leuk is om samen je handen uit je mouwen te steken. En dat dat ook iets oplevert. In dit geval hebben we het dorp mooier gemaakt.’
Romilda: ‘De wisselwerking tussen onze cliënten en de kinderen was erg leuk. Er zat een meneer bij van 97, die de oorlog in Indonesië heeft meegemaakt. De kinderen hingen aan zijn lippen.’
Mark: ‘De kinderen vonden die verhalen heel bijzonder. En die meneer zat echt te glunderen. Dat was mooi om te zien.’
Jullie hebben met de kinderen en de cliënten bloembollen geplant in de bloembakken aan de rand van het dorp. Hoe zag de dag eruit?
Mark: ‘Romilda kwam met haar cliënten naar onze school. Alle kinderen uit groep 7/8 deden mee. Ze kregen een schepje en wat instructies van Mart. Daarna zijn we naar de bloembakken gelopen om de bollen te planten. We wonen in een klein dorp, dus het was vrij snel gepiept. Na afloop heeft Mart nog verteld over waarom bloemen zo belangrijk zijn voor insecten en ons hele ecosysteem.’
Romilda: ‘Ze hebben eerst de geraniums uit de bakken gehaald, en daarna de bollen geplant. Vooral krokusjes. De tulpenbollen van vorig jaar hebben we erin laten zitten. Sommige kinderen hadden die nog met hun moeder geplant, dus ze waren er extra voorzichtig mee.’
Mark: ‘Die betrokkenheid is belangrijk. Als ze zelf ergens aan mee hebben gedaan, dan is het meteen interessanter voor kinderen. Ze zijn nu ook al heel erg benieuwd naar hoe de bloembakken er in het voorjaar uitzien.’
Hoe hebben de cliënten van Rozorg de dag ervaren?
Romilda: ‘Ze keken er al een hele tijd naar uit. We werken met mensen met een hersenaandoening, die beperkt zijn in wat ze kunnen. Dit soort activiteiten, samen met kinderen, doen het altijd goed. Ik vind het ook belangrijk dat kinderen leren dat niet iedereen het geluk heeft om een goede gezondheid te hebben. Aan de buitenkant zie je niet dat iemand een hersenaandoening heeft. Kinderen leren op deze manier om niet meteen een oordeel klaar te hebben.’
Is de Natuurwerkdag voor herhaling vatbaar?
Romilda: ‘Jazeker! Deze keer viel onze activiteit samen met de Natuurwerkdag, maar we doen ook gezamenlijke natuuractiviteiten op andere dagen in het jaar. In feite kan elke dag een Natuurwerkdag zijn. Samen werken in de natuur schept een band. Wat mij betreft gaan we dat nog vaker doen in ons dorp. Misschien ook een keer met de twee basisscholen samen.’
Mark: ‘Ik hoor vaak dat scholen het ingewikkeld vinden om dit soort activiteiten in te plannen. Maar het is gewoon een kwestie van kiezen. Vind je het belangrijk om kinderen te leren samenwerken en om iets te doen voor de eigen woonplek en de natuur? En dat ze daarbij ook nog leren omgaan met mensen die ze misschien niet zo snel tegenkomen in het dagelijks leven? Dan zeg je toch meteen ‘ja’ tegen zo’n activiteit? Het lijkt mij alleen maar een win-winsituatie.’